باز عالم و آدم و پوسیده گان خزان و زمستان خندان و شتابان به استقبال بهار میروند و تااندوه زمستان را به فراموشی سپارد و کابوس غم را در زیر خاک مدفون سازد وانکه سرمست و با وجد و نشاط به سوی بهار می رویم.